İmamın
kayığı hazır dururdu
Gelip te içinden geçecekleri
Alacak defterine yazardı her yıl
Ölüpte içine
girecekleri
Bakar dı korkarak yoldan geçenler
Ecel şerbetini erken içenler
Ona girecekler kefen biçenler
Hesabı hiç şaşmaz sıra gelince
Yavaş yavaş geçer her omuzlardan
Devamlı yol alır hiç usanmadan
Arkasından kopar feryad-ı figan
Böyle emrediyor ulu yaradan
Ölünün namazı kılındığında
Iskatı,helvası dağıtıldığında
Kırkı yapılıp ta acılar soğuduğunda
Gene beklerim der imam kayığı.
Orhan Uysal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder