Müslüm bir çorap kadar yumuşak olan kalbi
Uysal olan adına tam olarak uyuyordu
Severdi insanları ayırmazdı kimseden
Telkin ederdi bize hep sevgiyi sevmeyi
Alınca kader onu bir anda aramızdan
Farkettik yokluğunu yerini dolduramaz
Acısını bir bıçak gibi hissettik sonradan
Kim derdi ki sessizce gidecek aramızdan
Elemini dindirecek bir ilaç ver yaradan
Mutlu bir ölüm idi her ne kadar ölümü
Ahını almadı hiç mazlumun çaresizin
Lafını bile etmedi yaptığı iyiliğin
Ulusun hizmetinde kırk yılını verdi de
Yılmadı çalışmaktan,dürüstlükten,özveriden
Sıcak bir kalbi vardı gülüşü candan sıcak
Alnı açık başı dik,insanlıkta bir timsal
Layüsel bir varlıktı şimdi oldu bir masal
Orhan Uysal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder